خاطره ای از حسین حیدر بیگی شورای روستای نصراله آباد ماژین :
آخرین فرزند خانواده بودم. وقتی متولد شدم، محبت پدر را ندیدم.
تنها مادری داشتم که از ترس شهادت فرزندانش آرام و قرار نداشت.
منم کودکی یتیم و بازیگوش و فقیر بودم و فقیر نه به عنوان فرهنگ و شخصیت و تربیت، فقیر از لحاظ مادی، هر چند همه بچه های روستا از لحاظ مادی همه زیر خط فقر زندگی می کردند زیرا جنگ بود کشور در تحریم بود.
