شهید باشی مومنی همراه فرزندش فرمانده دلاور شهید محمد باقر مومنی در خط مقدم در عملیات آزاد سازی خرمشهر در تاریخ 61/2/21 شرکت داشتند.
در حین عملیات در خاک ریز دوم شهید محمد باقر از ناحیه دست راست مجروح می شود و در همان زمان ایشان را به پشت جبهه منتقل می دهند که هنگام انتقال شهید باشی او را میبیند، و همرزمانش از شهید باشی می‌خواهند که همراه فرزندش به عقب بر گردد. ولی او قبول نمیکند و می گوید:
" مگر امام حسین کربلا را رها کرد؟" اگر فرزندم شهید هم بشود من به راه خودم ادامه خواهم داد و من همانند امام حسین میخواهم شهید بشوم.
فرزندش را رها میکند و بسوی دشمن حرکت میکند. در خاکریز آخر که دیگر خاکریز دشمن بود نزدیک می شود. و وقتی دشمن منور میزند و بعد از آن گلوله آر پی چی به فاصله خیلی کمی به جسم مبارکش اصابت میکند و به شهادت می‌رسد. و با اینکه چندین خشاب و نارنجک بر روی کمرش بود همین امر باعث می شود که پیکر مطهر پاک ایشان به سختی شناسایی شود.
پیکر مبارک شهید چند روز بعد در آن منطقه به کمک همرزمانش به پشت جبهه انتقال داد شد.
که وقتی فرزندانش در پشت خاک ریز بالای سر پیکر مبارکش میرسند.
پاسدار علی اصغر مومنی بر سر نعش پدر فریاد می زند:
" پدر ! قسم به خون پاکت راهت ادامه می دهیم "
سردار بسیجی شهید باشی مومنی را بدون غسل و با همان لباس بسیجی کفن کردند و در گلزار شهدای پلدختر تشیع کردند.
روحش شاد راهش پر رهرو
📝 مسعود ساتیاروند
